Agresja – celowe działanie powodujące szkodę fizyczną lub psychiczną dziecka, mające negatywne skutki dla jego rozwoju psychofizycznego [2][11].

Asysta medyczna – kompleksowa i natychmiastowa pomoc zdrowotna dziecku doświadczającemu przemocy obejmująca diagnozę, leczenie i dokumentowanie obrażeń [12].

Aktywna profilaktyka – zaplanowane działania edukacyjne i społeczne zapobiegające wystąpieniu przemocy, m.in. programy wsparcia rodziny i edukacji rodziców [13][14].

Bezpieczeństwo dziecka – stan zapewniający ochronę przed zagrożeniami, w tym przemocą fizyczną, psychiczną, seksualną i zaniedbaniem, niezbędny dla prawidłowego rozwoju [2].

Badanie kliniczne – szczegółowa ocena medyczna dziecka mająca na celu wykrycie urazów i śladów przemocy oraz właściwe leczenie [15].

Budowanie świadomości – proces edukacji i podnoszenia wiedzy społeczeństwa i rodzin o przemocy, jej skutkach oraz sposobach przeciwdziałania [14].

Ciało pedagogiczne – osoby pełniące funkcje edukacyjne i wychowawcze odpowiedzialne za rozpoznawanie oraz przeciwdziałanie przemocy w środowisku szkolnym [12].

Centrum interwencji – specjalistyczna placówka oferująca pomoc psychologiczną, prawną i socjalną rodzinom i dzieciom dotkniętym przemocą [13].

Coaching rodzicielski – wsparcie rodziców w rozwoju umiejętności wychowawczych opartych na bezprzemocowej komunikacji i radzeniu sobie z trudnymi emocjami [16].

Dzieciństwo bez przemocy – zasada i kampania na rzecz zagwarantowania dzieciom wolności od przemocy i zapewnienia im środowiska pełnego wsparcia i bezpieczeństwa [Niebieska Linia 2024][2].

Diagnostyka medyczna – proces wykrywania skutków przemocy, obejmujący badania fizykalne, obrazowe i konsultacje specjalistyczne, stanowiący podstawę leczenia i dokumentacji [17].

Działania prewencyjne – działania i programy zmierzające do zapobiegania przemocy poprzez edukację, terapię oraz wsparcie rodzin i społeczności [18].

Edukacja antyprzemocowa – działania szkoleniowe i informacyjne skierowane do dzieci, nauczycieli i rodziców, mające na celu rozpoznawanie i zapobieganie przemocy [12].

Ekspertyza lekarska – specjalistyczna ocena diagnostyczna i sądowo-medyczna potwierdzająca występowanie przemocy wobec dziecka [19].

Edukacja rodziców – proces podnoszenia świadomości i umiejętności rodzicielskich zmierzający do wychowywania dzieci bez przemocy [14].

Fizyczne krzywdzenie – bezpośrednie zadawanie bólu lub uszczerbku na ciele dziecka, w tym bicie, szarpanie, duszenie itp., skutkujące urazami [20][21].

Fizjoterapia rehabilitacyjna – terapia mająca na celu przywrócenie sprawności dziecka po doznanych urazach fizycznych wynikających z przemocy [15].

Formy wychowania bez przemocy – metody oparte na szacunku i wsparciu, wykluczające stosowanie kar cielesnych i psychicznych [13].

Godność dziecka – fundamentalne prawo każdego dziecka do szacunku i ochrony, której naruszenie może powodować traumy emocjonalne i społeczne [2].

Gabinet specjalistyczny – miejsce świadczące kompleksową pomoc zdrowotną i terapeutyczną dla dzieci po doświadczeniu przemocy [19].

Grupowe warsztaty profilaktyczne – zajęcia skierowane do rodzin i dzieci w celu nauki kompetencji społecznych i przeciwdziałania przemocy [13].

Higiena emocjonalna – dbanie o zdrowie psychiczne dziecka, przeciwdziałanie przemocy psychicznej i wspieranie rozwoju emocjonalnego [2].

Hospicjum pediatryczne – instytucja oferująca opiekę dzieciom z poważnymi chorobami, których sytuacja życiowa może zwiększać ryzyko przemocy [19].

Harmonogramy działań profilaktycznych – zaplanowane działania edukacyjne i wspierające mające na celu zapobieganie przemocy [13].

Interwencja kryzysowa – szybkie działania mające na celu ochronę dziecka w sytuacji bezpośredniego zagrożenia przemocą [19].

Instytucja ochrony zdrowia – podmioty medyczne świadczące pomoc dzieciom, w tym szpitale, poradnie dziecięce i poradnie psychologiczne [17].

Informacja i edukacja społeczna – rozpowszechnianie wiedzy o przemocy i metodach jej zapobiegania, istotne dla zmiany postaw społecznych [2].

Jawne przejawy przemocy – widoczne objawy krzywdzenia, np. siniaki, złamania, objawy lęku i przemocy psychicznej [UNICEF 2019][2].

Jednostka ratunkowa – służby medyczne udzielające pilnej pomocy dzieciom, które doznały przemocy [12].

Jasne zasady wychowania – ustalenie czytelnych reguł i granic wychowawczych bez użycia przemocy, wspierające poczucie bezpieczeństwa dziecka [13].

Komunikacja bez przemocy – metoda dialogu oparta na szacunku, empatii i rozwiązywaniu konfliktów bez używania siły lub krzywdzących słów [13].

Konsultacja medyczna – ocena stanu zdrowia pacjenta przez specjalistę w celu wykrycia skutków przemocy lub innych problemów zdrowotnych [19].

Kampanie edukacyjne – inicjatywy społeczne podnoszące świadomość na temat przemocy i jej zapobiegania [17].

Lęk u dziecka – reakcja emocjonalna na doświadczenie przemocy prowadząca do zaburzeń psychosomatycznych i rozwojowych [11].

Leczenie psychologiczne – terapia psychiczna mająca na celu pomoc dziecku w radzeniu sobie ze skutkami przemocy [16].

Lekcje wychowawcze – edukacja dzieci w zakresie radzenia sobie z emocjami, rozwiązywania konfliktów i zachowań przeciwdziałających przemocy [13].

Mobbing rówieśniczy – powtarzające się, celowe działania rówieśników mające na celu wykluczenie lub szkodzenie dziecku [20].

Mediacja terapeutyczna – interwencja wspierająca rozwiązywanie konfliktów między dziećmi i rodzinami bez agresji [16].

Motywacja do zmiany – proces wspierający rodzinę i sprawcę przemocy w rozpoczęciu drogi psychoterapeutycznej oraz zmiany zachowań [17].

Naruszenie praw dziecka – każda forma odbierająca dziecku jego podstawowe prawa do bezpieczeństwa i rozwoju [2].

Niwelowanie szkód zdrowotnych – działania lecznicze i terapeutyczne mające na celu usunięcie lub złagodzenie skutków przemocy fizycznej i psychicznej [15].

Nauka umiejętności społecznych – trening promujący zdolności społeczne, empatię i współpracę wśród dzieci i rodzin [13].

Ochrona dziecka – zespół działań prawnych, medycznych i społecznych mających na celu bezpieczeństwo i dobro dziecka [2].

Opieka medyczna – kompleksowe świadczenia zdrowotne dla dzieci poszkodowanych lub zagrożonych przemocą [19].

Ośrodki wsparcia – placówki zapewniające specjalistyczną pomoc w zakresie psychologii, prawa i socjoterapii [13].

Przemoc psychiczna – specyficzna forma przemocy polegająca na wywoływaniu u dziecka cierpienia emocjonalnego i upokorzenia [2].

Poradnictwo zdrowotne – wsparcie medyczno-psychologiczne dostępne dla rodzin i dzieci w celu zapobiegania przemocy [16].

Programy profilaktyczne – strukturalne działania zmierzające do zapobiegania przemocy poprzez edukację i wsparcie [13].

Raportowanie przemocy – formalny obowiązek zgłoszenia podejrzenia przemocy wobec dziecka odpowiednim służbom [12].

Rehabilitacja dziecka – działania medyczne i terapeutyczne wspierające powrót do zdrowia po doświadczeniu przemocy [15].

Rodzinne programy wsparcia – kompleksowe interwencje terapeutyczne i edukacyjne dla rodzin dotkniętych przemocą [13].

System wsparcia dziecka – sieć interdyscyplinarnych instytucji i specjalistów pomagających dzieciom w poprawie bezpieczeństwa i zdrowia [19].

Specjalistyczna pomoc zdrowotna – zaawansowane usługi medyczne i psychologiczne dla dzieci poszkodowanych [17].

Szkolenia profilaktyczne – programy podnoszące kompetencje rodziców i specjalistów w zapobieganiu przemocy [13].

Trauma dziecięca – psychiczne i emocjonalne skutki przemocy oraz zaniedbania, wymagające interwencji terapeutycznej [11].

Terapia indywidualna – dostosowana do dziecka pomoc psychologiczna wspierająca leczenie traumy i rehabilitację emocjonalną [16].

Techniki wychowawcze bez przemocy – metody wychowania bazujące na szacunku, empatii i konsekwentnym wsparciu bez stosowania kar cielesnych i psychicznych [13].

Ustawowa ochrona dziecka – zbiór prawa zapewniającego dzieciom ochronę przed przemocą oraz obowiązki organów państwa wobec ofiar [12].

Usługi medyczne – świadczenia zdrowotne oferowane dzieciom po doświadczeniu przemocy, obejmujące diagnostykę, terapię i rehabilitację [19].

Uświadamianie społeczne – działania edukacyjne i kampanie społeczne podnoszące świadomość problemu przemocy i sposobów zapobiegania [2].

Wspieranie ofiar przemocy – kompleksowa pomoc medyczna, psychologiczna i społeczna skierowana do dzieci, które doświadczyły przemocy [12].

Wsparcie zdrowotne – dostęp do opieki i pomocy medycznej i psychologicznej mającej na celu poprawę zdrowia dzieci po krzywdzeniu [19]

Warsztaty umiejętności wychowawczych – spotkania edukacyjne dla rodziców i opiekunów uczące bezprzemocowych metod wychowawczych i radzenia sobie z trudnościami [13].

Zaniedbanie – niedostateczne zaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych, emocjonalnych i rozwojowych dziecka, będące formą przemocy [2][22].

Zespół interdyscyplinarny – grupa specjalistów z różnych dziedzin współpracujących na rzecz ochrony dziecka i zapewnienia kompleksowej pomocy [19].

Zajęcia profilaktyczne – programy edukacyjne skierowane do dzieci i rodzin, rozwijające umiejętności społeczne i zapobiegające przemocy [13].