Rezygnacja z praktyk o niskiej wartości - proces uzgadniania rekomendacji
Etap 1
Pierwszy krok to stworzenie zespołu sterującego odpowiedzialnego za promocję projektu oraz nawiązanie współpracy z ekspertami środowiska medycznego.
Skład zespołu będzie obejmował:
- liderów opieki zdrowotnej z różnych dziedzin: medycyna, pielęgniarstwo, farmacja, psychologia;
- przedstawicieli zarządzania opieką w wybranej instytucji medycznej;
- konsultantów nadzorujących jakość świadczonych usług w placówce opieki zdrowotnej;
- farmaceutów;
- ekspertów w dziedzinie badań naukowych;
- ekspertów do spraw komunikacji.
II. Ustalenie celu działania
Po utworzeniu zespołu sterującego, ale przed przygotowaniem planu działania należy zdefiniować jasne cele, ustalić listę praktyk, które są interwencjami o niskiej wartości oraz są nadużywane w danym wskazaniu medycznym, np. nadmierne stosowanie antybiotyków w leczeniu OZUŚ.
Kolejnym krokiem jest przygotowanie planu działania, prowadzącego do skutecznej rezygnacji z praktyki, która była głęboko zakorzenione w codziennym życiu zawodowym lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.
W skład takiego planu wchodzi 5 następujących działań.
1. Przegląd istniejących badań, poprzez:
- Skontaktowanie się z istniejącymi programami (lub projektami pilotażowymi) na szczeblu lokalnym i międzynarodowym w celu zapoznania się z wcześniej stosowanymi protokołami i narzędziami.
- Stosowanie się do zaleceń oraz uaktualnianie wytycznych klinicznych.
2. Wprowadzanie małych zmian organizacyjnych, które przyczynią się do zmiany przyzwyczajeń, poprzez:
- Myślenie o rozwiązaniach w celu przeciwstawienia się obawom związanym z wdrażaniem nowej strategii.
- Na przykład wymaganie szczególnego uzasadnienia diagnostycznego dla przepisania danego antybiotyku.
3. Korzystanie z narzędzi pomocniczych i szablonów:
- Zaprojektowanych z myślą o profesjonalistach, które dostarczają opartych na dowodach informacji na temat deimplementacji danej praktyki
- Opracowanych z myślą o pacjentach, które w zrozumiały sposób wyjaśniają przyczynę decyzji o wycofaniu się z praktyki
Należy zapewnić ich dostępność (zarówno w formie cyfrowej, jak i papierowej) oraz umieścić w widocznym miejscu w gabinecie pracownika służby zdrowia, w celu zachęcenia do ich stosowania.
- Współpracę z profesjonalistami z dziedziny medycyny, pielęgniarstwa, farmacji, pomocy społecznej, psychologii, edukacji społecznej.
- Zaangażowanie maksymalnej liczby świadczeniodawców na danym obszarze geograficznym (szpitale, POZ itd.).
- Promowanie płynnej komunikacji i nawiązywania kontaktów między przedstawicielami różnych dyscyplin.
Porozumiewanie się między jednostkami powinno być oparte na krótkich i asynchronicznych interakcjach w celu znalezienia wspólnego rozwiązania problemów.
5. Maksymalne wykorzystanie technologii poprzez:
- Przechowywanie informacji i zaleceń w elektronicznej lub papierowej historii choroby pacjenta.
- Stworzenie systemu ostrzegania o praktykach, które są niezgodne z zaleceniami.
IV. Analiza i ocena uzyskanych wyników
Przed przejściem do procesu wdrażania danej praktyki ważne jest, aby określić, w jaki sposób otrzymane wyniki będą oceniane.
Pomocne są m.in. wyznaczenie wskaźników oraz znalezienie systemu gromadzenia i monitorowania danych przez:
- Określenie konkretnych, mierzalnych wskaźników, które pomogą sprawdzić, czy cele są osiągane.
- Wybór wskaźników, które są już monitorowane przez inne systemy, takie jak standardy jakości opieki zdrowotnej.
- Identyfikacja istniejących wskaźników lub wizualnych prezentacji zgromadzonych już wcześniej danych, które mogłyby wykryć praktyki o niskiej wartości np. współdzielone Excele, ustrukturyzowane szablony itp.
V. Analiza i ocena doświadczeń pacjentów i specjalistów w kwestii wdrożenia nowej strategii
- Uwzględnienie wskaźników i opracowanie sposobów rejestrowania danych dotyczących satysfakcji wymienionych wyżej grup, biorących udział w projekcie.
- Ocena zadowolenia specjalistów z ich doświadczeń związanych z wyjaśnianiem pacjentom słuszności zmiany danego postępowania.
- Monitorowanie wykorzystania przygotowanych szablonów.
VI. Jak będzie wyglądał follow-up wyników ?
Można zastosować:
- Monitorowanie postępów wdrażania zaleceń tj. ile z osób, które podjęły się przetestowania nowej strategii rezygnuje z próby jej upowszechnienia.
- Przekazywanie informacji zwrotnych na temat realizacji celów zarówno indywidualnie, jak i zespołowo porównywanie osiągniętych wyników z innymi współpracownikami, zespołami lub organizacjami.
VII. Plan komunikacji z świadczeniodawcami biorącymi udział w projekcie, pacjentami oraz populacją ogólną spoza środowiska medycznego
W celu udanej współpracy, zaleca się opracowanie dobrego planu łączności i porozumiewania się. Będzie to wymagało ścisłej współpracy z ekspertami ds. komunikacji, ponieważ konieczne jest:
1. Zaplanowanie działań komunikacyjnych, które będą informować wszystkich świadczeniodawców na bieżąco o tym, co robimy, poprzez...
- Powiadomienie innych członków organizacji o projekcie oraz wyjaśnienie realizowanego celu, kroków, które należy wykonać i narzędzi, którymi dysponujemy oraz prośba o zapoznanie się z szablonami dla profesjonalistów.
- Dokumentowanie całego procesu, zapisywanie wyników i dzielenie się nimi.
2. Zastanowienie się, w jaki sposób poinformować pacjentów i ogół społeczeństwa o zmianach…
- Projektowanie kampanii uświadamiających i rozpowszechniających problem oraz nowe rozwiązania.
Na przykład w poczekalni, udostępniając plakaty i broszury, prezentując informacje na ekranach telewizorów itp.
- Organizowanie warsztatów edukacyjnych, seminariów lub sesji grupowych przez cały rok z pacjentami oraz innymi mieszkańcami w celu dzielenia się informacjami na temat podjętych działań.
Zgodnie z wynikami oceny wstępnej i ustalonymi celami, jest to moment na stworzenie zespołu, którego zadaniem będzie ich osiągnięcie.
W tym procesie pomocne mogą być:
1. Poszerzanie wiedzy na temat idei rezygnacji z praktyk o niskiej wartości przez…
- Organizowanie sesji informacyjnych w celu podniesienia świadomości na ten temat i opisania metodologii stojącej za eliminacją stosowania praktyk o niskiej wartości.
- Oferowanie warsztatów szkoleniowych, materiałów pomocniczych i indywidualnego mentoringu wśród współpracowników danej placówki.
- Dzielenie się historiami sukcesu innych zespołów i organizacji.
- Bardziej szczegółowa ocena praktyk wybranych do odrzucenia
2. Szkolenie w zakresie umiejętności komunikacyjnych i opieki skoncentrowanej na jakości świadczonych usług...
- Organizowanie i/lub promowanie szkoleń dla specjalistów w zakresie umiejętności komunikacji interpersonalnej.
- Promowanie i wzmacnianie stosowania dobrych praktyk w celu budowania opartych na zaufaniu relacji między pacjentem a lekarzem.
IX. Komunikacja z pacjentem
Decydującym krokiem strategii będzie przekazanie decyzji każdemu pacjentowi podczas wizyty u lekarza.
Aby zrealizować ten cel konieczne jest podjęcie działań komunikacyjnych skierowanych zarówno do specjalistów, jak i pacjentów, aby przekonać ich o potrzebie zmiany i jej prawdopodobnych korzyściach.
Dlatego stawiamy na jasne przekazanie komunikatu, zarówno w gabinecie pracownika służby zdrowia, jak i poza nim, oraz wyjaśnienie powodów stojących za decyzją o rezygnacji z danej praktyki.
Plakaty, warsztaty, ulotki, filmy objaśniające będą bardzo mile widziane - w rzeczywistości wszystko, co pomoże przekazać konkretną wiadomość jak największej liczbie specjalistów i pacjentów!
X. Podsumowanie
Ostatnim krokiem jest analiza wyników, wyciągnięcie wniosków z osiągniętych sukcesów i porażek oraz przeanalizowanie i podsumowanie osiągnięć na różnych polach projektu. Umożliwi nam to kontynuowanie projektu, ulepszanie go, poszerzanie wpływu i zachęcanie innych zespołów do przyłączenia się do rezygnacji z praktyk o niskiej wartości.
Przydatne działania wspierające ocenę i analizę wdrożonych działań to m.in.:
- Systematyczna ocena porównawcza spadku poziomu stosowania LVCPs w stosunku do stanu sprzed wdrożeniem nowej strategii.
- Zbieranie danych na temat zadowolenia i doświadczeń specjalistów i pacjentów w trakcie procesu – ankiety, sesje grupowe i/lub indywidualne wywiady pogłębione
- Analizowanie prowadzonych działań i ocena ich ilości m.in. ile sesji szkoleniowych zostało przeprowadzonych, ile działań komunikacyjnych, ile wzmianek o projekcie pojawiło się w mediach?
- Analiza jakości kampanii promocyjnej oraz odbioru przez ogół społeczeństwa, do którego była skierowana
Wyciągnięcie wniosków i identyfikacja możliwości poprawy:
- Przeprowadzenie wewnętrznej analizy tego, co zadziałało, a co nie.
- Nieustanne aktywne działanie, poprzez zaangażowanie wszystkich podmiotów i myślenie o strategiach kontynuowania rezygnacji z już realizowanych praktyk, a także włączanie nowych.
- Poszukiwanie miejsc na zmiany i ulepszenia w celu poprawy jakości usług dla specjalistów, pacjentów i opiekunów.
Upublicznienie wyników poprzez:
- Szczegółowe wyjaśnienie wszystkich założeń projektu i omówienie działań, które udało się przeprowadzić.
- Organizowanie warsztatów z misją poprawy jakości praktyk klinicznych i/lub zwrócenia uwagi na dotychczasowe doświadczenia pacjentów.
- Zachęcanie innych zespołów do promowania tego typu projektów obszarze ich praktyki klinicznej.
- Podsumowanie kluczowych czynników, które przyczyniły się do osiągnięcia sukcesu projektu.
- Oferowanie szczegółowych pakietów wdrożeniowych partnerom i organizacjom, aby zachęcić do powielania danej praktyki przez inne zespoły i w innych regionach.
- Udostępnianie informacji o wynikach w profesjonalnych portalach medycznych, mediach oraz sieciach społecznościowych, aby mogła dotrzeć do jak największej liczby profesjonalistów.