CENTRUM WYMIANY WIEDZY - KNOWLEDGE TRANSFER HUB

Wzmocnienie roli lekarza rodzinnego w prowadzeniu i koordynacji specjalistycznej, szpitalnej i społecznej opieki w celu zapewnienia ciągłości jest trendem obserwowanym w ostatnich reformach zdrowotnych w krajach europejskich. W Niemczech, od drugiej połowy lat 1990., napędzanych presją ekonomiczną, konkretne ustawodawstwo i inicjatywy samych dostawców rozwinęły nowe struktury organizacyjne i modele opieki w celu integracji systemu opieki zdrowotnej i koordynacji opieki zdrowotnej w postaci: sieci lekarzy, modelu koordynatora lekarzy, programy zarządzania chorobami i zintegrowana opieka. Na podstawie przeglądu literatury, analizy dokumentów, wizyt w służbach i wywiadów z kluczowymi informatorami, niniejszy artykuł analizuje dynamikę tych zmian organizacyjnych w niemieckim sektorze ambulatoryjnym. Badane są proponowane mechanizmy integracji i koordynacji oraz omawiany jest potencjalny wpływ na efektywność i jakość nowych rozwiązań organizacyjnych. Analizowane są również przyczyny i interesy, które wskazują przeszkody we wdrożeniu. Zaobserwowano proces stopniowej reformy z tendencją do dywersyfikacji panoramy opieki zdrowotnej w Niemczech z obecnością zintegrowanych modeli opieki i wzmocnieniem roli lekarzy ogólnych w koordynacji opieki nad pacjentem.