CENTRUM WYMIANY WIEDZY - KNOWLEDGE TRANSFER HUB

Wielochorobowość, która jest definiowana jako współwystępujący dwa lub więcej chorób przewlekłych, stała się priorytetem dla wielu decydentów zdrowotnych i świadczeniodawców opieki zdrowotnej. Pacjenci z wielochororobowością w dużym stopniu wykorzystują zasoby opieki zdrowotnej i są jednymi z najbardziej kosztownych i trudnych do leczenia pacjentów w Europie. Zapobieganie i ulepszanie sposobu zarządzania wielochorobowością jest obecnie kluczowym priorytetem dla wielu krajów, a prace nad opracowaniem bardziej zrównoważonych modeli opieki są wreszcie w toku. Niestety, wysiłek ten jest utrudniony przez brak podstawowej wiedzy na tematetiologii, epidemiologii i czynników ryzyka wielochorobowości oraz skuteczności i opłacalności różnych interwencji. Komisja Europejska uznaje potrzebę reform w tej dziedzinie i zobowiązała się do podnoszenia świadomości na temat wielochorobowości, zachęcania do innowacji, optymalizacji wykorzystania istniejących zasobów i koordynowania wysiłków różnych zainteresowanych stron w całej Unii Europejskiej. Wiele krajów włączyło obecnie wielochorobowość do swoich własnych strategii opieki zdrowotnej i pracuje nad wzmocnieniem swoich wysiłków profilaktycznych i opracowaniem bardziej zintegrowanych modeli opieki. Chociaż istnieją pewne dowody na to, że zintegrowana opieka nad osobami z wielochorobowością może zwiększyć wydajność i poprawić wyniki zdrowotne, dowody są ograniczone i mogą mieć zastosowanie tylko do krajów o wysokim dochodzie o stosunkowo silnych i dobrze wyposażonych systemach opieki zdrowotnej. W krajach o niskim i średnim dochodzie, które borykają się z podwójnym obciążeniem chorobami zakaźnymi i przewlekłymi, integracja opieki będzie wymagała budowania potencjału, lepszej jakości usług i silniejszej bazy dowodowej.