CEL: Sposoby zarządzania porównano w dziesięciu lokalnych sieciach zdrowia psychicznego w różnych kontekstach (wiejskich / miejskich i regionalnych / nieregionalizowanych) w celu wyjaśnienia procesów zarządzania, które sprzyjają współpracy międzyorganizacyjnej i warunków, które je wspierają. Studia przypadków dziesięciu lokalnych sieci zdrowia psychicznego zostały opracowane przy użyciu jakościowych metod przeglądu dokumentów, częściowo ustrukturyzowanych wywiadów i grup fokusowych, które obejmowały prowincjonalną politykę, sieć i organizacyjne poziomy analizy. Sieci zdrowia psychicznego przyjęły strukturę korporacyjną, wzajemne dostosowanie lub model zarządzania sojuszem. Struktura korporacyjna wspierana przez regionalizację oferowała najbardziej bezpośrednie środki dla lokalnego zarządzania w celu osiągnięcia współpracy między organizacjami. Prawdopodobieństwo, że sieci z modelem sojuszu rozwinęły procesy koordynacji, zależało od obecności następujących warunków: umiarkowanej liczby organizacji, konsensusu celów i zaufania między organizacjami oraz kompetencji na poziomie sieci. W małych i średnich sieciach miejskich, w których warunki te zostały spełnione, ich sojusz zrealizował współpracę międzyorganizacyjną. W dużych sieciach miejskich i wiejskich, w których warunki te nie zostały spełnione, do wspierania modeli opartych na sojuszach wymagane były zewnętrzne formy zarządzania siecią. DYSKUSJA: W sieciach metropolitalnych i wiejskich, w których istnieją takie wspólne formy zarządzania siecią, jak sojusz lub dobrowolne wzajemne dostosowanie, zewnętrzna mediacja przez władze regionalne lub prowincjonalne była ważną dźwignią sprzyjającą współpracy międzyorganizacyjnej.