Medycyna systemowa, wykorzystująca i dostosowująca metody i podejścia opracowane w ramach biologii systemów, zapowiada się jako niezbędna w bieżących wysiłkach na rzecz realizacji i wdrażania spersonalizowanej medycyny w praktyce klinicznej i badaniach. Tutaj dokonujemy przeglądu i krytycznie oceniamy te możliwości i wyzwania, wykorzystując naszą pracę nad POChP jako studium przypadku. Odkryliśmy, że istnieją znaczące nierozwiązane wyzwania biomedyczne w zakresie rozwiązywania złożonych wieloczynnikowych składników w inicjacji i progresji choroby, wytwarzając różne fenotypy kliniczne. Jednak, chociaż takie systemowe zrozumienie POChP jest konieczne, istnieją inne wyzwania pomocnicze, którymi należy się zająć w połączeniu z analizą systemową POChP. Obejmują one kwestie związane z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT), takie jak harmonizacja danych, systematyczne obchodzenie się z wiedzą, modelowanie obliczeniowe oraz, co ważne, ich tłumaczenie i wspieranie praktyki klinicznej. Na przykład systemy wspomagania decyzji klinicznych wymagają bezproblemowej integracji z nowymi modelami i wiedzą, ponieważ analiza systemowa POChP wciąż się rozwija. Nasze doświadczenie w klinicznym wdrażaniu leków systemowych ukierunkowanych na POChP podkreśla potrzebę zmiany zarządzania, w tym zaprojektowania odpowiednich modeli biznesowych i przyjęcia ICT zapewniających i wspierających interoperacyjność organizacyjną między profesjonalnymi zespołami na różnych poziomach opieki zdrowotnej, pracując wokół pacjenta. Podsumowując, w naszych rękach zakres i wysiłki medycyny systemowej muszą jednocześnie uwzględniać te aspekty wdrażania klinicznego, co z natury napędza wybór najbardziej istotnych i pilnych problemów i metod, które wymagają dalszego rozwoju w systemowej analizie choroby.