CEL: Zbadanie wykonalności ścieżek klinicznych specyficznych dla choroby, gdy są one stosowane w podstawowej opiece zdrowotnej. PROJEKT: Zastosowano sekwencyjny projekt eksploracyjny metodą mieszaną. Po pierwsze, połączenie i zbadanie wysokiej jakości danych z wywiadów w dwóch przypadkach współpracy między opieką specjalistyczną a podstawową opieką zdrowotną w zakresie wprowadzenia ścieżek klinicznych dla czterech wybranych chorób przewlekłych. Po drugie, wykorzystanie danych ilościowych obejmujących populację 214 700 700 do walidacji i przetestowania hipotezy uzyskanej na podstawie wyników jakościowych. USTAWIENIE: Podstawowa opieka zdrowotna i specjalistyczna opieka współpracująca w celu zarządzania koordynacją opieki. Przedstawiciele podstawowej opieki zdrowotnej wyrazili, że ich pacjenci często mają złożone potrzeby zdrowotne i społeczne, które rzadko uwzględniają wytyczne dotyczące ścieżek klinicznych. Przedstawiciele doświadczyli, że POChP, niewydolność serca, udar mózgu i złamania szyjki kości udowej, często obserwowane w szpitalach, pojawiają się w małych ilościach w podstawowej opiece zdrowotnej. Badanie ilościowe potwierdziło rozległą złożoność wśród pacjentów pielęgniarstwa domowego i wykazało, że dla każdej z czterech wybranych diagnoz pielęgniarka domowa jest średnio odpowiedzialna za przygotowanie przyjęcia pacjenta w domu po wypisaniu ze szpitala, rzadziej niż co drugi rok. Wykonalność ścieżek specyficznych dla choroby w podstawowej opiece zdrowotnej jest ograniczona, zarówno z perspektywy klinicznej, jak i organizacyjnej, dla pacjentów o złożonych potrzebach. Niska częstość występowania w podstawowej opiece zdrowotnej pacjentów z ważnymi schorzeniami przewlekłymi, wymagających skoordynowanej opieki po wypisaniu ze szpitala, ogranicza przenoszenie zadań z opieki specjalistycznej. Ogólne ścieżki kliniczne prawdopodobnie będą bardziej wykonalne i skuteczne dla pacjentów w tym otoczeniu. Kluczowe punkty Ścieżki kliniczne w szpitalach odnoszą się do wytycznych dotyczących pojedynczej choroby, podczas gdy ponad 90% pacjentów wypisanych do opieki zdrowotnej w celu kontynuacji ma wielochorobowość. Podstawowa opieka zdrowotna musi zarządzać opieką zdrowotną nad pacjentem holistycznie, ze wszystkimi jego złożonymi potrzebami. Pacjenci najczęściej przyjmowani do szpitali, tj. pacjenci z POChP, niewydolnością serca, udarem mózgu i złamaniem szyjki kości udowej, są rzadkością w podstawowej opiece zdrowotnej i stanowią mniejszość wśród pacjentów potrzebujących skoordynowanej opieki zdrowotnej. W podstawowej opiece zdrowotnej niski odsetek pacjentów wypisanych ze szpitali z poważnymi chorobami przewlekłymi utrudnia utrzymanie wymaganych konkretnych umiejętności, ograniczając w ten sposób przeniesienie zadań do podstawowej opieki zdrowotnej. Sugeruje się, że ogólne ścieżki kliniczne są bardziej wykonalne niż ścieżki specyficzne dla choroby dla większości pacjentów o złożonych potrzebach.