Wiele polityk krajowych proponuje integrację podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej w celu poprawy opieki nad osobami z długotrwałymi schorzeniami. Istnieje coraz większa potrzeba zrozumienia, jak praktycznie wdrożyć takie przeprojektowanie usługi. W niniejszym artykule przeanalizowana jest literatura na temat barier i czynników ułatwiających integrację podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej dla osób z długotrwałymi schorzeniami w Wielkiej Brytanii, w celu informowania o opracowywaniu i wdrażaniu podobnych inicjatyw w zakresie integracji. Przeszukano bazy danych MEDLINE i CINAHL oraz zidentyfikowano 14 artykułów omawiających czynniki utrudniające lub umożliwiające integrację. Czynniki zostały wyodrębnione i zsyntetyzowane, a kluczowe lekcje zostały zestawione w tabeli. Udana integracja opieki wymaga zsynchronizowanych zmian na różnych poziomach, dobrze wykwalifikowanego zespołu, dobrze zdefiniowanej i opartej na dowodach usługi, uzgodnionych i wyartykułowanych nowych ról i obowiązków oraz gotowości pracowników służby zdrowia do współpracy i wspólnego uczenia się. Bariery w skutecznym wdrożeniu zintegrowanej opieki obejmują brak zaangażowania w organizacjach, ograniczone zasoby, źle funkcjonującą technologię informacyjną (IT), słabą koordynację finansów i ścieżek opieki, sprzeczne cele i konflikty w zespołach. Przykłady zintegrowanej pracy zapewniają wgląd w problemy i rozwiązania związane z pracą międzyorganizacyjną i międzybranżową, które będą kierować osobami planujących integrację w przyszłości.